En alweer de volgende reis: Salta

Na het lange weekend waarin we naar Iguazú waren gegaan hadden we nog maar een weekje colleges voordat de vakantie van een week begon. We vonden dat we deze mogelijkheid toch wel moesten benutten waardoor we nog maar amper terug waren in La Plata toen we alweer vertrokken naar de volgende bestemming: Salta en Jujuy. Salta ligt in het noordwesten van Argentinië, in de Andes. De stad zelf is niet zo groot, het gaat meer om de inheemse dorpjes en bergen die er omheen liggen. Na weer een lange busreis van zo'n 22 uur kwamen we aan in een leuk oud stadje. We kwamen langs een mooi park en 's avonds zijn we gaan eten aan een mooi pleintje dat me ergens deed denken aan Barcelona.
Vrijdag overdag hebben we Salta verkend, heel veel info gevraagd bij de tourist office en met een gondelliftje naar een heuvel gegaan, vanaf waar we over heel de stad heen konden kijken. De stad is veel rustiger dan het stedelijke La Plata of Buenos Aires en de mensen komen er heel aardig over. In het park staat het vol met kraampjes waar ze popcorn & suikerspinnen, fruitsalade, jellypudding, armbandjes en Super Pancho's verkopen. Een super pancho is een broodje hotdog met frietjeschips er bovenop :P. Eigenlijk was het meer een groot dorp, wat heel prettig was na zo'n lange tijd in een stad de zijn geweest. 's Avonds hebben we onze reis uitgestippeld wat nog niet zo makkelijk was. Salta ligt relatief dicht bij de zoutvlakten in Bolivia, maar we zouden daar al drie dagen mee kwijt zijn en omdat we maar een week hadden besloten we om toch in Argentinië te blijven waar ook een kleinere zoutvlakte is, zodat we meer kleine dorpjes konden zien.
Zondag zijn we naar Cafayate gegaan, wat drie uur reizen was in een bus. Het uitzicht was zo prachtig dat de tijd dan niet zo veel meer uitmaakt. Enorme bergen en rotsformaties in alle kleuren konden mijn ogen goed vermaken :). Vooral de vuurrode bergen blijven indrukwekkend. Cafayate staat bekend om de wijnproductie, maar omdat we in Mendoza al een wijntour hadden gedaan hoefden we niet meer alle bodega's langs. Op het plein in het dorp stond een hele mooie kerk, waar net een doopceremonie aan de gang was. Ook was het de dag van een bepaalde maagd en kwam er een stoet langs met dansende mensen en versierde auto's. Heel mooi om te zien, dat zie ik in Nederland buiten carnaval om nog niet zo snel gebeuren!
We zouden maandag eigenlijk naar een vergelijkbaar plaatsje gaan, maar we hadden geen zin om weer acht uur in een bus te zitten, dus besloten we om naar San Lorenzo te gaan, wat maar een half uurtje was. Het bleek een dorp met alleen maar villa's en zwembaden te zijn en aan het eind liep een mooi riviertje waar we lekker konden pootje baden.
De volgende dag zijn we verder naar het noorden gereisd, via Purmamarca naar Tilcara. Purmamarca staat bekend om een berg met zeven kleuren. Het dorpje zelf is heel klein en barst van de touristenwinkeltjes waar ze onder andere knuffellama's en veel mooie doeken verkopen. Een uurtje hier vandaan liggen de Argentijnse zoutvlakten, waar we met een taxi over bergweggetjes (tot op een hoogte van 4500 meten) naartoe zijn gegaan. De vlakte was heel anders dan ik had gedacht. Ik had verwacht dat het heel erg zou glinsteren en je geen horizon zou zien, maar het leek meer op zand of ijs en rondom waren bergen te zien. Alsnog was het zeker de moeite waard en heel mooi omdat we net de zonsondergang zagen! 's Avonds kwamen we aan in ons hostel in Tilcara, waar we hartelijk werden ontvangen door een wat ouder stel die ons alles hebben uitgelegd wat we in Tilcara konden gaan zien.
De volgende dag hebben we hun advies opgevolgd en zijn we naar de garganta del diablo geweest. Na een behoorlijk zware wandeltocht kwamen aan kwamen we aan bij een bergkloof, die -net als in Iguazú- een halve cirkelvorm had. Daarna zijn we naar Pucará gegaan, een inheemse gemeenschap, waar nog ruïnes liggen van het Inca tijdperk. We kregen hier een interessante rondleiding met nog vier anderen, met uitleg van een indígena (inheemse) die ons vertelde dat ze heel trots zijn op hun land, maar zich nog steeds onderdanig/inferieur voelen ten opzichte van de blanke bevolking. We hebben gemerkt dat de inheemse bevolking inderdaad vaak overbeleefd tegen ons was en echt een onderdanige houding had, wat best wel vreemd was! Twee mensen van de rondleiding nodigde ons na de rondleiding uit om 's avonds naar een peña (klein barretje waar vaak live muziek wordt gemaakt) te komen waar zij folklorische muziek gingen maken. Dat lieten we ons geen twee keer zeggen en we hebben daar heerlijk kunnen genieten van prachtige muziek in combinatie met regionale gerechten (lama en gevulde soep met quinoa).
Donderdag zijn we vroeg naar Iruya vertrokken, een heel klein plaatsje midden in de bergen. Hier kwamen we met een bus die zo'n 50 kilometer over een onverharde slingerweg reed, wat soms best wel eng was. Het uitzicht maakte wel heel veel goed! We zijn diezelfde dag ook naar Humahuaca gegaan, een iets groter plaatsje waar we op advies van de hosteleigenaren naar nog een peña zijn gegaan. Ook hier was weer live muziek, deze keer in combinatie met kleine cabaret stukjes. De regionale gerechten van deze avond waren Locro, een gevulde pompoensoep en gestoofd vlees met rijst en groenten.
De volgende dag hebben we door het plaatsje heen gelopen en daarna zijn we met vier Franse kamergenoten in een taxitruck naar een punt gereden vanwaar we een berg konden zien van 14 kleuren. Dat was een van de mooiste dingen die ik ooit gezien heb! Op de terugweg mochten Melanie en ik in de laadbak zitten en konden we nog wat langer genieten van het uitzicht. Halverwege in de middle of nowhere stopten we nog even zodat een indígena bij ons in kon stappen die net klaar was met werken :P. We zouden eigenlijk deze avond terug gaan naar Salta omdat we dat zo'n leuk stadje vonden, maar de hosteleigenaar zei dat er in de buurt van Humahuaca grotten waren met de oudste muurtekeningen van zuidamerika (nog voor de tijd van de Inca's). Daarom besloten we om nog een dagje te blijven en zijn we 's avonds weer naar dezelfde peña gegaan, waar die avond een band speelde bestaande uit twee mannen die allebei heel veel muziekinstrumenten (gitaar, trom, conga's, vier panfluiten, blokfluit en zang) bespeelden. Zij hebben ons aan het eind van de avond zelfs zover gekregen dat we met de andere mensen een soort polonaise achtige dans hebben gedaan en daarna hebben nog even met hun nagetafeld. Echt een geweldige dag!
De laatste dag was alweer aangebroken en we vertrokken op tijd richting de grotten. We stopten - weer in de middle of nowhere - en werden verteld dat we om de bocht de grotten zouden vinden. Na een aantal bochten nog steeds niks gevonden, dus hielden we een bus aan en vertelde de chauffeur dat het weer een stukje terug was. Na een beetje gezoek vonden we een pad die naar de droge, voormalige rivier leidde. Met de instructies van de man van het hostel vonden we een tunnel, waarvan we dachten dat die ons naar de grotten zou leiden, maar na een tijd lopen hield het pad op en zagen we nog steeds geen tekeningen. Het was ook hier echt prachtig, dus dat was weer een meevaller. Omdat we onze bus moesten halen om uiteindelijk terug te gaan naar La Plata zijn we teruggekeerd, maar niet door eerst behoorlijk afgeschrikt te worden door een ezel die vanaf een niet al te grote afstand naar ons stond te grommen. We zijn zo goed en snel als het ging naar boven gerend, waar de ezel ons nog steeds strak aan keek, met bijhorend gegrom. Weer een avontuur rijker vertrokken we richting Humahuaca om onze reis van 33 uur naar La Plata te beginnen. Na zo'n 500 meter zagen we toen ineens de ingang van de grotten, waar we toen geen tijd meer voor hadden, maar alsnog hadden we het -op de ezel na- prima naar onze zin gehad. Uiteindelijk hebben we alle bussen probleemloos gehaald - eerst vanuit Humahuaca, daarna in Jujuy en daarna in Salta en moesten we met best wat tegenzin terug naar La Plata. Dit is wel een van mijn mooiste reizen ooit geweest en ik zou het helemaal niet vervelend om nog een keer terug te mogen keren naar deze prachtige, rustige regio waar alle (verkeers)drukte van Buenos Aires ontbreekt! Tot de volgende keer!