Toen we terug kwamen uit Salta duurde het nog maar een paar weekjes voordat papa en mama langs zouden komen. Met veel skypegesprekken en een draaiboek van wat ze van dag tot dag konden gaan doen en hoe ze dat konden bereiken durfde ik ze hier wel heen te laten komen. Toen de dag was aangebroken dat ze hier zouden arriveren was ik toch wel een beetje zenuwachtig, best raar om je ouders drie maanden niet te zien en dat ze dan ineens bij je op de stoep staan! De eerste paar uurtjes voelde ook heel onwerkelijk aan, maar daarna went het toch wel snel. Zoals ik vantevoren al wist zeiden ze natuurlijk toen ik ze mijn kamer liet zien: "ah, dus hier zit jij altijd te skypen". Ik heb ze alfajores en mate laten proeven en ze de mooie plekjes van La Plata laten zien. 's Avonds hebben we bij Melanie en mijn favoriete restaurant gegeten en ik heb mijn vrienden van hier en mijn ouders aan elkaar voorgesteld. Met het gebrekkige Engels van de colombianen en heel beginnend Spaans van papa en mama hebben we best wat mogen tolken.
De dagen daarna zijn we naar Buenos Aires gezien, waar ik ze de highlights heb laten ervaren. Zo kwamen casa rosada, teatro Colón, La Boca, Recoleta en Palermo weer voorbij. Papa heeft erg kunnen genieten van enorme bomen met een doorsnee van zo'n twee meter en omdat de lente nou in volle gang is was het ook een stuk kleurrijker dan de vorige keer dat ik er was. In een van deze dagen zijn we ook nog een dagje overgestoken naar Uruguay, met een boot over de breedste rivier van de wereld. Colonia, het Uruguayaanse, historische plaatsje, had schattige oude huisjes en mooie stranden waar we even weg van de stad lekker uit konden rusten. Toen was het alweer tijd om mijn ouders gedag te zeggen, al zou ik ze anderhalve week later weer zien. Toch was het niet makkelijk om na zo'n korte tijd weer afscheid te nemen en ze op pad te sturen naar een plek waar ze nauwelijks Engels spreken. In deze anderhalve week zijn ze naar Salta en Iguazú geweest, en omdat ik daar ook al geweest ben heb ik een reisbeschrijving kunnen maken zodat ze al wisten waar ze buskaartjes en dergelijke konden kopen en welk zinnetje ze daarvoor konden gebruiken. In de ene plaats zat het hostel al vol en werd hun een super de luxe hotel aangeboden en met een flying blue pasje hebben ze ook nog businessclass gevlogen, helemaal in stijl met korte broek en bergklossen aan, de geluksvogels! Voor ik het wist waren ze al weer terug in Buenos Aires, met een enorme ervaring rijker. Melanie en ik hebben alle verhalen met plezier en jaloezie aangehoord, terwijl we de mooiste plekjes nog een keer langs zijn gegaan. Nu kwamen ook de historische wijk San telmo, en de mooie brug bij Puerto Madero aan bod. 's Avonds zijn we naar teatro Colón gegaan, een enorm operatheater dat als een van de vijf beste ter wereld bekend staat. Op de zesde verdieping hadden we een prachtig indrukwekkend uitzicht op de zaal en het klassiek ensemble (ensemble Artaserse) met een zanger die heel hoog en zuiver kon zingen was echt geweldig goed. Dit was was als kers op de taart een mooie afsluiter van een onvergetelijke reis. Gisteren zijn ze weer naar Nederland gevlogen en vandaag zijn ze goed geland.
Over zes weken ga ik zelf ook al weer terug, net voor kerst. Dan kan ik eindelijk weer bij mijn schatje zijn, al zal het toch ook wel even moeilijk zijn om de vakantie en de leuke mensen die ik hier heb leren kennen gedag te moeten zeggen. Voor het zover is willen we nog wel gaan reizen, maar omdat we nog niet precies weten wanneer we klaar zijn hebben we daar nog geen concrete plannen voor gemaakt. Zo, jullie zijn weer op de hoogte, voor ik het weet ben ik weer terug in ons kikkerlandje!